UYARI: Bu yazı spoiler içermektedir.
Tek, özgün konusu ve sıra dışı üslubuyla çok severek okuduğum bir kitap oldu. Birbirlerinden çok farklı olmalarına rağmen yıllardır her şeylerini -giysilerini, arkadaşlarını ve hatta bedenlerini- paylaşan iki genç kız Tippi ve Grace’i konu alıyor bu kitap. Onlar siyam ikizleri ve karınlarından aşağısı birleşik. Hayatlarını insanların kabuslarına girmekten korkarak geçirmişler. Evde eğitim görürlerken maddi durumları artık bu durumu karşılamada yetersiz kalmaya başlayınca okula gitmek zorunda kalıyorlar.
Fakat onlar her şeye rağmen hallerinden oldukça memnun. Çünkü şikayet edecekleri bir durum yok Grace ve Tippi’ye göre. Birbirlerine çok düşkünler, işte tam da bu yüzden ameliyat riskini alıp ayrılmak istemiyorlar. Ama işler pek de umdukları gibi gitmiyor.
Tek, serbest şiir şeklinde yazılmış ama öyle sanatsal, şiirsel bir dilden bahsetmiyorum. Bir cümle kelime gruplarına ayrılarak birkaç satırda yazılmış ve bu onu kolay okunan, keyifli ve farklı bir kitaba çevirdi benim gözümde.
Bunun yanı sıra, yazar bu kitabı yazmak için çok fazla araştırma yaptığını her satırda belli ediyor, öyle ki aklımda hiçbir soru işareti bırakmadı.
Ameliyat gününde ikizlerin birbirlerini bir daha görüp göremeyeceklerini düşündükleri bölüm o kadar dokunaklıydı ki, ben de o heyecanı yaşadım onlarla. Grace’in uyanıp da soluna baktığı zaman Tippi’yi görememesini okurken gözlerim doldu.
Fedakârlık üzerine harika bir hikaye ve ben bu hikayeyi okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder